آپارتمان, سوئیت
اجاره سوئیت مبله در آبادان-کد۱۲۲۵ این منزل دو خوابه در منطقه ی امیری در شهر آبادان است.این منزل دارای تجهیزات کامل است.
آبادان از محله‌هايي تشكيل مي‌شد كه به تدريج مردماني مرفه يا نسبتاً مرفه در آنها
زندگي مي‌كردند اما در عين حال شامل حصيرآباد و محله‌هايي كاملاً فقيرنشين مي‌شد كه
از نظربهداشتي جزء كثيف‌ترين مناطق ايران بود، به عبارت ديگر در محله‌هاي غيرشركت
نفتي هم قسمت‌هاي مرفه‌نشين و هم قسمت‌هاي فقيرنشين مشاهده مي‌شد. محله‌هاي مسكوني
غير شركت نفتي آبادان عبارت بودند از: احمدآباد، شهر، كفيشه، ايستگاه‌هاي يك تا ۱۲،
فيه، سيدعباس، ميدان طيب، گاوميش‌آباد (المعیدان)، كوي صیاحي، سرويس قنواتي،
چادرآباد، ابوالحسن، كارون، سده، كوي ذوالفقاري، سليچ، بوت كلاپ (منطقه باشگاه
قايقراني)، تنورآباد و حصيرآباد. در اينجا براي نمونه چهار محله معرفي مي‌شود تا
تصويري از منطقه غير شركت نفتي بر ذهن بازدید کنندگان گرامی متبادر شود.
ساخته شد و پالايشگاه تأسيس گرديد به خاطر كمبود مسكن شركت نفتي، بسيار از كارگران
فلك‌زده مجبور شدند كه در محلي به نام «چادرآباد» در چادرهايي كه برپا شده بود
زندگي كنند. آنها در تنگناهاي بسياري بودند و هواي گرم تابستان برايشان طاقت‌فرسا
بود. اين چادرها و منطقه‌ي آنها حداقل امكانات زندگي را دارا بود. نه از آب
آشاميدني خبري بود و نه از سيستم فاضلاب شهري. كودكان درميان چادرها درخاك و گل در
حال رفت و آمد بودند و اين در حالي بود كه كارمندان خارجي شركت نفت دربريم و
بوارده داراي خانه‌هاي كاملاً ويلايي به سبك غربي بودند.
اجاره سوئیت مبله در آبادان-کد۱۲۲۵ به تدريج ساخت و ساز
پيشرفت كرد و «حصيرآباد» در آبادان به وجود آمد. حصيرآباد بيغوله يا زاغه‌هاي تنگ و
تاريكي بودند كه كارگران براي رهايي از گرماي سوزاننده‌ي داخل چادرها، ساخته بودند.
برخي از كارگران شركت نفت و نیز تعدادي از مهاجران تازه وارد جوياي كار در اين
حصيرآبادها زندگي مي‌كردند. حصيرآبادها فاقد هرگونه وسايل رفاهي و آسايشي بودند.
سطح بهداشت در اين محله‌ها بسيار پايين بود و افراد با مشقت زمستان هاي سرد و
تابستان‌هاي گرم را در آنجا به سر مي‌بردند.
«وجود آن حصيرآبادها رنج
بود. آن خانه‌هاي قفس‌گونه، با مستراح‌هاي شريكي، رنج‌آور بود. حسرت و آرزوي يخ،
نوعي رنج مضاعف بود. دوزخ آن تابستانها و نبودن يخ.»
تعداد قابل ملاحظه‌اي
ازساكنان اوليه اين حصيرآبادها كارگران شركت نفت انگليس – ايران بودند. بعدها كه
شركت نفت كارگران را از تسهيلات خانه برخوردار ساخت، تعداد ساكنان شركت نفتي اين
حصيرآبادها كم شد، اما حصيرآبادها هم‌چنان پابرجا بودند و تازه‌واردهاي به آبادان
را در خود جاي مي‌‌دادند.
«احمدآباد» محله‌اي
قديمي ازآبادان است. اين محله در قلب آبادان قرار دارد كه از پانزده خيابان اصلي
(لين يك تا لين ۱۵)
و كوچه‌هاي موازي با هم و كوچه‌هاي فرعي متعدد كه همه عمود بر آن پانزده خيابان
اصلي هستند تشكيل شده است. بافت احمدآباد كاملاً شطرنجي است. خيابان يك آن تقريباً
بازار و خيابان ۱۵ آن كاملاً مرفه‌نشين بود. بقيه خيابانها و كوچه‌ها شامل افرادي
از طبقات متوسط و پايين منطقه‌ي غيرشركت نفتي بود.
در وسط برخي از لين‌ها جوي‌هاي
پهني وجود داشت كه روباز بود و فاضلاب خانه‌ها در آنها مي‌ريخت و در نهايت به شط
هدايت مي‌شد. در برخي ازكوچه‌های فرعي احمدآباد بازارهاي كاملاً غيررسمي (تره‌بار و
ميوه يا سمساري) وجود داشت كه در آن محصولات و كالاهاي قانوني و غيرقانوني معامله
مي‌شد. احمدآباد منطقه‌اي كاملاً پرجمعيت بود و همه نوع اقوامي در آن زندگي
مي‌كردند. به تخمين احساني، ۶۰ درصد ساكنان اوليه احمدآباد در استخدام شركت نفت
بودند.
البته اين درصد بعد از ملي شدن صنعت نفت رو به كاهش رفت تا زماني كه شركت نفت
توانست به همه‌ي كارگران خود مسكن عرضه كند، عملاً اين درصد به صفر رسيد.
اجاره سوئیت مبله در آبادان-کد۱۲۲۵ محله «شهر» به مجموعه
خياباهاي اميري، پهلوي، شاهپور، شهرداري، زند و گمرك گفته مي‌شد كه خيابانهاي
شاهپور، زند، پرويزي و دبستان، برخيابان‌هاي اميري، پهلوي و گمرك عمود بودند. در
بين اين خيابانها به صورت شطرنجي كوچه‌هاي اصلي و فرعي قرار داشتند كه تقريباً در
اين بافت شطرنجي همه خيابانها و كوچه‌ها به يكديگر راه داشتند و كم‌تر كوچه‌هاي
اصلي به بن بست منتهي مي‌شدند. خيابانهاي اين منطقه عمدتاً بازار و كوچه‌هاي آن
محل سكونت بود. منطقه‌ي شهر از احمدآباد و كلاً بقيه مناطق غير شركت نفتي آبادتر
بود. در مراحل اوليه ساخته شدن اين محله، حدود ساكنان
آن در استخدام شركت نفت بودند كه اين منطقه هم پس از پروژه‌هاي بزرگ خانه‌سازي شركت
نفت ازساكنان شركت نفتي تخليه شد. شركت نفت كنترلي بر منطقه‌ي شهر نداشت لذا هميشه
تضاد آشكاري بين ساخت و ساز در اين محله با نظر شركت نفت وجود داشت.
بقيه‌ي مناطق غيرشركت
نفتي در آبادان كمابيش شبيه به همين محله‌هاي احمدآباد يا «شهر» بودند. تمام
محله‌ها فاقد فاضلاب بود. آب شرب لوله‌كشي در منازل نبود، اما سر هر كوچه يك لوله
آب آشاميدني بود كه به آن «لوله فشاري» يا «بمبو»
مي‌گفتند. هيچ‌گونه تناسبي بين اين محله‌ها با محله‌هاي شركت نفت وجود نداشت. بعدها
با توسعه شهرداري آبادان، پارك‌هايي در محله‌هاي غيرشركت نفتي ساخته شد كه تا حدودي
شكل و شمايل اين محله‌ها را رنگ و جلا بخشيد. البته در اين رابطه شركت ملي نفت
ايران كمك‌هايي به شهرداري نمود كه نمونه بارز آن طرح و اجراي پروژه فاضلاب قسمت
غيرشركت نفتي آبادان بود.
#اجاره-سوئیت-در-آبادان#آبادان#گردشگری#احمداباد#کارون#اجاره-آپارتمان-مبله-در-ابادان#
بروزرسانی شده در مارس 17, 2020 در 9:28 ب.ظ
اجاره سوئیت مبله در آبادان-کد۱۲۲۵
